Παραμύθι Χωρίς Όνομα της Πηνελόπης Δέλτα
Επίκαιρο όσο ποτέ
Σε μια χώρα του παραμυθιού ζει και κυβερνάει ο βασιλιάς Συνετός. Όλοι είναι ευτυχισμένοι μέχρι που ο καλός άρχοντας πεθαίνει. Στο θρόνο τον διαδέχεται ο υιός του Αστόχαστος, ένας επιπόλαιος κι ανάξιος άνθρωπος, που τα μόνα που τον ενδιαφέρουν είναι τα γλέντια και η άσωτη ζωή. Μοιραία το βασίλειο οδηγείται σε μαρασμό και εξαθλίωση. Σαν φως στο σκοτάδι ο υιός του Αστόχαστου, μη μπορώντας να δεχτεί αυτή τη κατάσταση, αναλαμβάνει πρωτοβουλία να σώσει το βασίλειο. Με τη βοήθεια της φρόνησης και της γνώσης, δυο γυναικών που ζουν μακριά απ' το παλάτι, ξεκινάει μια πορεία γεμάτη περιπέτειες και δυσκολίες. Η παλικαριά αλλά και η ακλόνητη πίστη στο σκοπό του θα τον στρέψει στο τέλος νικητή. Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» αποτελεί στην ουσία μια διδακτική αλληγορία -προδίδεται απ' τα ονόματα των ηρώων του- για όλες τις ηλικίες και τις εποχές. Το βιβλίο μεταφέρθηκε έξοχα σε θεατρικό έργο από τον θεατρικό συγγραφέα Ιάκωβο Καμπανέλη. Μουσική Μάνου Χατζιδάκι.
Από το Τρωικό κάστρο η Ανδρομάχη
στον Έκτορα που κίναε για τη μάχη
φώναξε με φωνή φαρμακωμένη:
«Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει,
όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει.
Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει,
στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει»
Έτσι κι εμένα η κόρη του Γαβρίλη
σαν έφευγα στις 20 τ' Απρίλη
μου φώναξε ψηλά από το μπαλκόνι:
«Στρατιώτη αν θες τη μάχη να κερδίσεις,
μια κοπελίτσα κοίτα ν' αγαπήσεις.
Όποιος το γυρισμό του όρκο δεν κάνει,
στρατιώτη μου, τον πόλεμο το χάνει»
Επίκαιρο όσο ποτέ
Σε μια χώρα του παραμυθιού ζει και κυβερνάει ο βασιλιάς Συνετός. Όλοι είναι ευτυχισμένοι μέχρι που ο καλός άρχοντας πεθαίνει. Στο θρόνο τον διαδέχεται ο υιός του Αστόχαστος, ένας επιπόλαιος κι ανάξιος άνθρωπος, που τα μόνα που τον ενδιαφέρουν είναι τα γλέντια και η άσωτη ζωή. Μοιραία το βασίλειο οδηγείται σε μαρασμό και εξαθλίωση. Σαν φως στο σκοτάδι ο υιός του Αστόχαστου, μη μπορώντας να δεχτεί αυτή τη κατάσταση, αναλαμβάνει πρωτοβουλία να σώσει το βασίλειο. Με τη βοήθεια της φρόνησης και της γνώσης, δυο γυναικών που ζουν μακριά απ' το παλάτι, ξεκινάει μια πορεία γεμάτη περιπέτειες και δυσκολίες. Η παλικαριά αλλά και η ακλόνητη πίστη στο σκοπό του θα τον στρέψει στο τέλος νικητή. Το «Παραμύθι χωρίς όνομα» αποτελεί στην ουσία μια διδακτική αλληγορία -προδίδεται απ' τα ονόματα των ηρώων του- για όλες τις ηλικίες και τις εποχές. Το βιβλίο μεταφέρθηκε έξοχα σε θεατρικό έργο από τον θεατρικό συγγραφέα Ιάκωβο Καμπανέλη. Μουσική Μάνου Χατζιδάκι.
Από το Τρωικό κάστρο η Ανδρομάχη
στον Έκτορα που κίναε για τη μάχη
φώναξε με φωνή φαρμακωμένη:
«Στρατιώτη μου, τη μάχη θα κερδίσει,
όποιος πολύ το λαχταρά να ζήσει.
Όποιος στη μάχη πάει για να πεθάνει,
στρατιώτη μου για πόλεμο δεν κάνει»
Έτσι κι εμένα η κόρη του Γαβρίλη
σαν έφευγα στις 20 τ' Απρίλη
μου φώναξε ψηλά από το μπαλκόνι:
«Στρατιώτη αν θες τη μάχη να κερδίσεις,
μια κοπελίτσα κοίτα ν' αγαπήσεις.
Όποιος το γυρισμό του όρκο δεν κάνει,
στρατιώτη μου, τον πόλεμο το χάνει»
