ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΠΥΑΝΕΨΙΩΝ http://users.sch.gr/babaroutsoup/index.htm
Αττικός μην 14 Οκτωβρίου - 12 Νοεμβρίου
Ο Οκτώβριος παράγεται απ' τη λατινική October, που σημαίνει όγδοος. Αρχικά ήταν ο όγδοος μήνας στο ρωμαϊκό ημερολόγιο και μετά την καθιέρωση του Ιανουαρίου ως πρώτου, έγινε δέκατος. Ηταν ο τέταρτος μήνας του αττικού έτους. Ονομάστηκε Πυανεψιών από τα ιερά Πυανέψια ή Πυανόψια, εορτή προς τιμήν του Απόλλωνα.
Ετυμολογία: Ο Πυανεψιών παράγεται από τις πυάνους (κυάμους: κουκκιά) + έψειν (έψω = ψήνω, βράζω) [βλ. Αλκμάν 63].
Ιερά Πυανέψια: Κάθε χρόνο στις 7 Πυανεψιώνα (Οκτωβρίου), εορτή του Απόλλωνα, οι Αθηναίοι έβραζαν κουκκιά και άλλα όσπρια σε μια χύτρα (πανσπερμία, πολυσπόρια) προσφέροντάς τα σε κοινή συνεστίαση ευχόμενοι «καλή σπορά». Το ίδιο συμβαίνει τη σήμερον σε ορισμένα χωριά (Σάμος κ.ά.). Περιέφεραν ακόμα την Ειρεσειώνη: ένα κλαδί ελιάς στολισμένο με μαλλί γεμάτο από καρπούς τραγουδώντας: «Η Ειρεσειώνη σύκα φέρνει και παχιά ψωμιά και στα βάζα μέλι και λάδι και κρασί δυνατό...» (Πλούταρχος, Θησεύς 22).
18 Οκτωβρίου, του Αγίου Λουκά: Οι αρχαίοι πύανοι (κουκιά) θα μπορούσαν να συσχετισθούν ενδεχομένως με το γνωστό: «τ' αη Λουκά σπείρε κουκκιά».
25 Οκτωβρίου, παραμονή του Αγίου Δημητρίου: Στη Θράκη που διατήρησε πολλά λατρευτικά έθιμα αρχαίας καταγωγής γίνονται τελετές υπέρ γονιμότητας της γης.
Αττικός μην 14 Οκτωβρίου - 12 Νοεμβρίου
Ο Οκτώβριος παράγεται απ' τη λατινική October, που σημαίνει όγδοος. Αρχικά ήταν ο όγδοος μήνας στο ρωμαϊκό ημερολόγιο και μετά την καθιέρωση του Ιανουαρίου ως πρώτου, έγινε δέκατος. Ηταν ο τέταρτος μήνας του αττικού έτους. Ονομάστηκε Πυανεψιών από τα ιερά Πυανέψια ή Πυανόψια, εορτή προς τιμήν του Απόλλωνα.
Ετυμολογία: Ο Πυανεψιών παράγεται από τις πυάνους (κυάμους: κουκκιά) + έψειν (έψω = ψήνω, βράζω) [βλ. Αλκμάν 63].
Ιερά Πυανέψια: Κάθε χρόνο στις 7 Πυανεψιώνα (Οκτωβρίου), εορτή του Απόλλωνα, οι Αθηναίοι έβραζαν κουκκιά και άλλα όσπρια σε μια χύτρα (πανσπερμία, πολυσπόρια) προσφέροντάς τα σε κοινή συνεστίαση ευχόμενοι «καλή σπορά». Το ίδιο συμβαίνει τη σήμερον σε ορισμένα χωριά (Σάμος κ.ά.). Περιέφεραν ακόμα την Ειρεσειώνη: ένα κλαδί ελιάς στολισμένο με μαλλί γεμάτο από καρπούς τραγουδώντας: «Η Ειρεσειώνη σύκα φέρνει και παχιά ψωμιά και στα βάζα μέλι και λάδι και κρασί δυνατό...» (Πλούταρχος, Θησεύς 22).
18 Οκτωβρίου, του Αγίου Λουκά: Οι αρχαίοι πύανοι (κουκιά) θα μπορούσαν να συσχετισθούν ενδεχομένως με το γνωστό: «τ' αη Λουκά σπείρε κουκκιά».
25 Οκτωβρίου, παραμονή του Αγίου Δημητρίου: Στη Θράκη που διατήρησε πολλά λατρευτικά έθιμα αρχαίας καταγωγής γίνονται τελετές υπέρ γονιμότητας της γης.
